Tijdens het schrijven van mijn verhalen verschijnen er soms spreuken of gedichtjes in de kantlijn van mijn tekst. Zouden het boodschappen zijn van mijn imaginaire personages of proberen de doden me iets te vertellen ?
De Engel en de Duivel
In mijn tuin staat een naakte vrouw van marmer.
Een gevleugelde schoonheid die mijmert over Goed en Kwaad.
Ze koestert zicht in het eerste licht
en vraagt zich af of ze voor haar maker echt bestaat.
In mijn tuin hangt een slang in een appelboom.
Een monster met geschubde huid.
Hij weet bij ’t ochtendgloren
dat hij uit een deeltje nacht werd geboren.
Ik ben die weet en wil gilt hij.
Ik ben Legioen.
De Engel kust zijn wrede snuit
en sluit zijn ogen met een zoen.
Peter Varg
