Vanaf 8 februari 2018 is De Weerbeer, het tweede boek in de fascinerende trilogie Kukulkans Meesterplan door de in Aalst woonachtige Peter Varg, overal verkrijgbaar. In dit boek vol bijzondere creaturen laat Peter zien dat alle geschiedenis, van Atlantis tot Aalst, met elkaar verbonden is. Alles maakt deel uit van het meesterplan van de Gevederde Slang Kukulkan.
Peter heeft het Aalsters Carnaval een speciale rol toebedeeld in De Weerbeer en aangezien dat feest in België heel bijzonder is, vertelt Peter er hieronder iets meer over.
De Weerbeer
Toen ik in 1995 na een lang verblijf in Chili samen met mijn vrouw Monica en mijn dochter Natasha terug naar België kwam was het even wennen. Tijdens de rit van Zaventem naar Aalst over de E40 begon het plots te sneeuwen: een geschenk van de wintergoden. In Aalst werden we verwelkomd door familie en vrienden en vierden we samen drie dagen carnaval. Ikzelf had het niet beter kunnen plannen en mijn vrouw en dochter werden op een perfecte manier geïntegreerd.
De Weerbeer is het tweede deel van de fantastische trilogie Kukulkans Meesterplan. In mijn verhaal maak ik dankbaar gebruik van Carnaval Aalst om de verhaallijn van het verleden en het heden samen te weven. Carnaval is namelijk synoniem voor vastenavond en voor vastelavond. Vastenavond heeft een christelijke achtergrond en verwijst naar de vasten. Vastelavond heeft het oud Germaanse woord ‘faseln’ in zich wat vruchtbaarheid opwekkend en onzinnigheid bedrijven betekent. Voor mij, net als voor mijn voorouders zal vastelavond altijd het oude vruchtbaarheidsritueel zijn om de winter te verdrijven en de lente te laten komen. Tijdens dit feest laten oeroude krachten zich gelden. De bestaande verhoudingen in de samenleving worden voor een paar dagen omgekeerd. In werkelijkheid is er een ongelofelijk gevoel van samenhorigheid en zijn we voor even niet rijk of arm, niet meer of minder maar allemaal gelijk. In een wereld die gebouwd is op de macht van grof geweld waarmee de ruggen van de armen steeds meer worden gebogen en op sluwe indoctrinatie om onze geesten te vergiftigen en te breken is carnaval veel meer dan een feest. Het is een alternatief.
Carnaval Aalst
Dit carnaval is het bekendste en grootste in België. Het vindt jaarlijks plaats gedurende de drie dagen voor Aswoensdag. Het Aalsters Carnaval ontstond in de middeleeuwen. Het is vooral een straatgebeuren: de vierders dansen op de pleinen en trekken van het ene café naar het andere. Sinds 2010 is het Carnaval van Aalst opgenomen in de Lijst van meesterwerken van het orale en immateriële erfgoed van de mensheid van de UNESCO.
Zaterdagavond voor carnaval ontvangt Prins Carnaval de sleutel van de stad. De carnavalisten drijven de spot met het stadsbestuur maar ook met zichzelf.
Op carnavalszondag trekt de grote carnavalstoet door de straten. Jaarlijks komen hier tienduizenden mensen uit heel Vlaanderen op af. De zogenaamde ‘losse groepen’ worden zeer gewaardeerd omdat ze meer op spot en satire focussen dan op praal. De wagens en de vaste groepen worden beoordeeld door juryleden, die zich verspreid over de omloop opstellen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen grote, middelgrote en kleine groepen. Op maandag wordt de maandagstoet georganiseerd. De stoet, die eigenlijk dezelfde is als de zondagstoet, heeft toch zijn eigen sfeertje.
’s Avonds worden de prijzen uitgedeeld aan de hand van de punten op zondag. Ook op maandag is er de jaarlijkse bezemdans van de Aalsterse Gilles gevolgd door de alom bekende ‘ajuinenworp’. De Prins en de feestcomitéleden gooien vanop het balkon van het stadhuis verpakt snoepgoed ter grootte van een ajuin uit over het volk. In een paar verpakkingen zitten nummers die overeenstemmen met verschillende prijzen waaronder het felbegeerde juweeltje (een gouden ajuintje).
Dinsdag trekt de Stoet van de Voil Jeanetten door de stad. Hierin lopen mannen verkleed als vrouwen met als attributen een vogelkooi (voegelmoit) met een haring (eirink), valse borsten (tetten), korsetten (korseis), een bontjas (velle frak), een versleten paraplu (kapotte paraplie) en een kinderwagen (kinjerkoesj). Deze traditie komt voort uit de geschiedenis van Aalst. De arbeidersklasse was te arm om een prachtig carnavalskostuum te kopen of te maken. Daarom deden de mannen oude en versleten kledij van hun vrouw aan.
’s Avonds vindt de traditionele popverbranding plaats waarmee het carnavalsfeest wordt afgesloten.
Carnaval en De Weerbeer
En dan nog even terug naar De Weerbeer, want zoals gezegd speelt het carnaval van Aalst daarin een rol. Speciaal voor deze gelegenheid vind je op de website van Celtica Publishing een leesfragment om je nieuwsgierigheid te prikkelen!
Over de schrijver
In april 2017 verscheen van Peter Varg De Jaguarkrijger, het eerste boek in de trilogie Kukulkans Meesterplan. Eind juli 2017 werd daar de bundel Droomsels van de Leegte aan toegevoegd. Dit is een bundel van acht verhalen, een proloog en een epiloog, waarin karakters aan het woord komen die de trilogie niet gehaald hebben of daar slechts zijdelings een rol in spelen, maar die Peter graag een eigen podium wilde bieden.
Achterflaptekst van “De Weerbeer”
Na de strijd in Chili tegen de dienaren van de Waanzinnige God, reizen Peter en Monica naar België om te wachten op de geboorte van het Reddende Kind. Volgens een oeroude profetie zal dit kind de wereld en het universum redden, maar er zijn kwade machten die dat koste wat kost willen voorkomen.
Ondertussen wordt steeds duidelijker dat het verhaal waar Peter en Monica deel van uitmaken, al lang geleden begonnen is. In het verre noorden, in het land van ijs en rijp, zette Kukulkan ooit een splinter van de universele chaos gevangen in het lichaam van Bjorn de rendierjager, een voorvader van het Reddende Kind. Nu staan daar duistere krachten klaar om door het magische gordijn van het poollicht te breken en de wereld te verdrinken in bloed…
In De Weerbeer, het tweede boek in de trilogie Kukulkans Meesterplan, overbrugt Peter Varg de geschiedenis van Atlantis tot Aalst. Hij laat zien dat alles met elkaar verbonden is in dit spannende verhaal over liefde en haat.
