Peter Varg slaagt er terug in om me met “Geheimen van Stof en zand” vast te pakken en me mee te sleuren, ver weg van mijn vertouwde, alledaagse bezigheden. In deze bundel van vijf kortverhalen dompelt hij mij onder in zijn dark fantasy, waarin ik vooral betovert word door zijn verrassende woordenschat en originele beschrijvingen. Met zijn vloeiende schrijfstijl schept hij plaatsen, werelden en personages die ik nooit zou kunnen uitdenken. Hij brengt zijn personages tot leven en laat me getuige zijn van wat ze meemaken. En zo beleef ik het ondenkbare…
In “De geheimen van stof en zand” leer ik Venus kennen, een niet helemaal menselijke, beeldschone dame die nauwelijks overleeft in een uiteenvallende aarde.
Het verhaal: “De demon, de vampier en de maagd” gunt me een blik op het leven in de hel, op de inspanningen van een werklustige duivel, die een werkaanbieding kreeg op aarde, en op het lijden en de overlevingsstrategie van een maagd in dienst van een vampier.
“De godin in de cloud” brengt me naar Brussel in verval. Ik leer er een jongen kennen die in moeilijke omstandigheden opgroeit in een achterstandswijk samen met zijn moeder en haar vriend. De speciale gaven van de puber stimuleren in hem het verlangen om een Artificiële Intelligentie te scheppen die in staat zou zijn om het leven van iedereen beter te maken. Spijtig genoeg heeft de jongen niet alleen gaven maar ook ernstige problemen waardoor alles niet vlotjes verloopt.
Met het verhaal van “Het offer” zit ik helemaal in de sfeer van zij die een jong meisje willen offeren aan de draak, in ruil voor vijfhond jaar rust in de stad. Gelukkig zijn er Ambrosius en Rafaëla voor wie een mensenleven heilig is. Wat kunnen ze doen?
Ten slotte kruip ik met “De tranen van God” in de rol van Hans die door De Maatschappij geselecteerd wordt om als ‘vinder’ op zoek te gaan naar hars in de ruimte.
In alle verhalen ontdek ik dat veel dingen niet zijn wat ze lijken. Dat maakt het verhaal mysterieus en uitdagend. Ik probeer soms al vooruit te denken en te achterhalen wat er onthuld zal worden, maar het blijft verrassen hoe het verhaal verder opgebouwd wordt en eindigt.
Ik zou wel willen dat het verhaal nog verder kon gaan (dat had ik vooral bij “De geheimen van stof en zand”). Bij “De godin in de Cloud” had ik het gevoel dat het einde van het verhaal te plots kwam. Maar de verhalen zijn wat ze zijn en het verlangen om nog meer te lezen van Peter Varg is wel het beste bewijs dat ik genoten heb van zijn boek.
Waarom ik dit boek vooral aanraad?
Voor mij is het een zeer welkome afwisseling met het bekende.
Ik raad ze aan omdat ze ontspanning bieden maar omdat ze terzelfder tijd doordenkers aanreiken die het nadenken stimuleren over de eindigheid van de aarde, de complexiteit van artificieel leven, het al dan niet bestaan van niet aardse beschavingen en wezens, de invloed van onzichtbare krachten op ons bestaan, en ga zo maar door.
En ten slotte brengt de vraag “Waar haalt Peter dat allemaal?” mij bij de belangrijkste reden om de boeken van Peter aan te bevelen. Peter ziet, voelt, denkt en droomt anders dan de meeste mensen die ik ken, ik inbegrepen. Zijn boeken heffen een sluier op en laten ons proeven van een heel andere manier van zijn. Als dat niet interessant is!