Een typisch Peter Varg – boek met levendige en verrassende woordenschat. Geschreven vanuit zijn onrustige geest op zoek naar antwoorden op existentiële levensvragen. Hij weet als geen ander alles wat bestaat vast te grijpen, te kauwen en te herkauwen en het op een speelse manier op ons bord te gooien. Op een fantasierijke wijze verpersoonlijkt of verdierlijkt hij waarden en wijsheden waardoor hij ze laat dromen, denken en handelen. Hij schept wezens en goden, andere realiteiten en andere werelden en slaagt er tezelfdertijd in om ons te doen nadenken over waar we hier op aarde mee bezig zijn.
De verhalen van Peter zitten duidelijk vol van doorleefde ervaringen en doordachte kennis maar eveneens van rake observaties en vaststellingen over de mensen en de wereld rond hem. Tijdloze en actuele leefregels, overtuigingen, gedragingen, uitingen van liefde en haat zijn de voedingsbodem van zijn verhalen. De vernietigende en tevens zuiverende oorlog, tussen elementen, mensen en volkeren, gedachten en gevoelens, tussen wat al bestaat en nog worden moet probeert hij te vangen en weer te geven in de belevenissen van zijn personages. Wat de wereld en mensheid vernietigt en wat de wereld en de mensheid zou kunnen redden zit als een rode draad tussen de regels van zijn schrijfsels. Met zijn vloeiende pen schrijft hij zo boeiend, soms choquerend maar steeds verbluffend dat men zich bevoorrecht voelt te lezen wat hij schrijft.
Doordat alle verhalen mengsels zijn van realiteit en fantasie, van ver doordachte filosofische wijsheden en onzin, van moeilijke levensvragen en bijna kinderlijke sprookjes is het soms niet gemakkelijk om vlot door te lezen. Maar voor hen waarbij lezen nog een intellectuele uitdaging mag zijn geeft het niet wanneer men af en toe eens moet onderbreken om eventjes goed na te denken.
Het boek:
Dit handige, niet te dik boek van juist geteld 100 pagina’s bevat 8 verhalen. Interessant voor mensen, zoals ik, die niet lang na elkaar kunnen lezen. Het oogt heel sober daar de zwart-wit cover enkel een tekening bevat. Mij trekt de tekening wel aan omdat de cirkelvormige ligging van de slang het tijdloze uitstraalt en de boom, die duidelijk met de slang verbonden is, verwijst naar het leven dat door haar kan ontstaan en door haar beschermd wordt. Goed gevonden!
Nadat ik de 8 verhalen las bedacht ik dat het niet gemakkelijk is om te weten waar de schrijver zich in elk verhaal bevindt. Dat hoeft ook niet. Interessant is dat ik hem soms in de herberg zag aan een onopvallende tafel, met goed zicht op alles en iedereen, andere keren bevond hij zich naast een weerwolvenkind of in de ruimte tussen de Leegte en de waanzinnige god Akash. Hierdoor is het bewijst geleverd dat Peter Varg zich kan verplaatsen met zijn personages en hij tijd en ruimte kan doorbreken om te achterhalen wat voor de meesten van ons ondenkbaar is.
Het is niet mijn bedoeling om de verhalen van Peter Varg na te vertellen maar toch wil ik graag één belangrijke gedachte meedelen uit elk verhaal om jullie een voorsmaakje te geven:
Het weerwolvenjong:
De Leegte droomt droomsels die werkelijkheid worden. Een straffe doordenker waarmee een sterk verhaal begint…
Zig, de stad der steden:
Vlad, een trouwe dienaar van het hoogste goed, wil zo graag het kwaad bestrijden maar raakt besmet door het kwaad en begint te handelen vanuit zijn kwaadheid… kan hij nog gered worden?
De Witte heks:
Als de levenden de levenden doden staat het de dood vrij om dienaar van het leven te worden. Of niet?
De barman:
De Leegte wou meer dan de perfecte leegte en schiep daarom iets uit het perfecte niets… door meer te willen dan het perfecte werd het imperfecte geschapen. Kan het evenwicht nog hersteld worden?
De kelner:
Een eeuwigheid leven kan ons door de opeenvolgende ervaringen steeds machtiger en misdadiger maken… hoelang moeten we onze demonen bevechten tot we beseffen dat het anders kan?
Spin en Kever:
Zich geliefd weten kan maar als we geliefd zijn… Zich geliefd weten is het steunpunt dat we nodig hebben om heel veel lief te hebben.
De thema-avond:
Wat zijn verloren zielen?
De jacht
De dood is niet te bevatten voor een onsterfelijke geest. Maar wat als die het einde niet overleeft? Hebben zij die uit het levensboek geschrapt worden nooit geleefd?
Ik ben er zeker van dat iedereen die de Peter Varg – verhalen leest op een andere manier zal mee gezogen worden in zijn denkwereld. Zelf ben ik meer dan een paar keer voor de spiegel gaan staan en heb me eens ernstig bevraagd. Een kwestie om te peilen of ik mijn eigen waarheden en zekerheden niet eens moest gaan bijschaven. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik meer zag dan voorheen en me zelf een Varger voelde toen ik door mijn spiegelbeeld heen mijn ware aard zag verschijnen. Maar, geen angst, volgens de schrijver creëren de slang, de eik en de herberg de positieve ruimte waarin we, beschermd tegen het kwaad, tot rust kunnen komen en misschien lukt het ons om daarna betere keuzes te maken.